Dislokimi I Ijeve Tek Foshnjat

  • Ballina
  • Dislokimi I Ijeve Tek Foshnjat

Shkaqet E Dislokimit Të Ijeve Tek Foshnjat

Mjeku ortoped Prof. Dr. Ömer Faruk Bilgen shprehet se dislokimi i ijeve është një çrregullim dhe sëmundje që fillon në mitër, pra në periudhën intrauterine. Prof. tha gjithashtu se dislokimi i ijeve mund të ketë shumë shkaqe, nga pozicioni i foshnjës në bark e deri te predispozita gjenetike në familje. Dr. Bilgen nënvizon se proceset e diagnostikimit dhe trajtimit të dislokimit të kofshës në fëmijëri ndiqen nga specialistë pediatër ortopedë.

Si Të Kuptoni Dislokimin E Ijeve Tek Foshnjat?

Kryetari i Bordit Drejtues të Spitalit Privat Medicabil, Prof. Dr. Ömer Faruk Bilgen u jep disa paralajmërime prindërve. Pyetja që duhet të merret parasysh dhe të theksohet këtu është: "Si mund të diagnostikohet dislokimi i ijeve tek foshnjat?" Si trajtim parandalues, foshnjat duhet të ekzaminohen nga një pediatër sapo të lindin. Nëse është e mundur dhe kushtet janë të përshtatshme, do të ishte shumë e përshtatshme që në këtë pikë fëmija të ekzaminohet nga një ortoped dhe traumatolog. Në këtë mënyrë, nëse ka një problem, ai mund të shihet menjëherë dhe të zhvillohet trajtimi i duhur me diagnozë të hershme. Prindërit nuk duhet të anashkalojnë kontrollet gjatë periudhës 6-mujore pas lindjes së foshnjës. Përveç kësaj, nënat duhet të kenë kujdes që të përdorin pak më shumë pelenën, duke i mbajtur këmbët hapur dhe jo duke i pelhurur ato.

Prof. Dr. Bilgen shprehet se situata të tilla i hasim më rrallë për shkak të ndërgjegjësimit të shoqërisë sonë si pasojë e paralajmërimeve të Ministrisë së Shëndetësisë dhe thotë se nënat dhe baballarët nuk vazhdojnë më praktikat tradicionale. Megjithatë, është e dobishme të nënvizohen disa pika. Ndërsa foshnja është në mitër, mund të ketë disa mangësi zhvillimore si rezultat i pozicionit të tij, faktorëve gjenetikë ose ndryshimeve hormonale. Nëse kjo situatë neglizhohet dhe nuk vërehet gjatë fëmijërisë, ajo mund të ndodhë më vonë në jetë, në moshën madhore të re, në moshën 10, 15, 20 ose 30 vjeç. Në këtë pikë, diagnoza dhe trajtimi i hershëm është i rëndësishëm.